Ο Αλέξης Τσίπρας όμως δεν διάλεξε τον Σιακαντάρη να μιλήσει για την «Ιθάκη» στην Πάτρα, όπου θα γίνει η δεύτερη παρουσίαση του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού, για τις απόψεις του σχετικά με τη δημοκρατία της συνηγορίας και τη μετάβαση από το κόμμα-καρτέλ στο κόμμα-σούπερ μάρκετ, απόψεις με τις οποίες ενδεχομένως ο Αλέξης συμφωνεί, αλλά επειδή με την αρθρογραφία του τάσσεται υπέρ της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, τον χώρο δηλαδή που θέλει να εκφράσει ο Τσίπρας μετά την απόδρασή του από τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Και φυσικά, επειδή είναι στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς (συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ με βασικό εκφραστή τον Θόδωρο Μαργαρίτη), τα στελέχη της οποίας ο Αλέξης θέλει να ενσωματώσει στο κόμμα του – οψέποτε το ιδρύσει.
Είναι, θα αναρωτηθεί κάποιος, σημαντικό μέγεθος η Ανανεωτική Αριστερά για να την υπολογίζει στον σχεδιασμό του ο Τσίπρας; «Οχι», είναι η απάντηση. Ομως ο πρώην πρωθυπουργός θέλει να κορφολογήσει από όλα τα κόμματα, τις ομάδες και τις συλλογικότητες που παρεπιδημούν στη λεγόμενη Πληθυντική Αριστερά. Στο υπό ίδρυση κόμμα του θέλει να υπάρχουν στελέχη από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ, τον Κόσμο.
Δεν θέλει να ηγηθεί συμμαχίας κομμάτων, αλλά να τεθεί επικεφαλής ενός στελεχιακού δυναμικού στο οποίο κάποιος θα μπορεί να βρει από αριστερούς τεχνοκράτες μέχρι προοδευτικούς κεντρώους και φιλελεύθερους μεταρρυθμιστές. Η νέα «έφοδος στον ουρανό» του Τσίπρα δεν θα γίνει με μπαρουτοκαπνισμένους κομμουνιστογενείς, αλλά με πραγματιστές και αποτελεσματικούς διαχειριστές της εξουσίας. Η σύγχρονη εκδοχή της Κυβερνώσας Αριστεράς -κατ’ άλλους η μετάλλαξή της- είναι αυτή, σύμφωνα με τα λεγόμενα συνομιλητών του Αλέξη.
Συμπόρευση
Στο τραπέζι του Αλέξη μπορεί να καθίσει ο Συμεών Κεδίκογλου, όχι ο Θοδωρής Δρίτσας. Ο Μίλτος Ζαμπάρας, όχι ο Πάνος Λάμπρου. Δεν θα είναι συνδαιτυμόνες του ο Παύλος Πολάκης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Στέφανος Κασσελάκης, ο Γιάνης Βαρουφάκης. Το ξεκαθάρισε με το βιβλίο του. Μπορεί όμως να συμπορευτεί με όσους από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά δεν είναι «σημαδεμένοι» – και φυσικά το θέλουν και οι ίδιοι. Ατομικά, και όχι ως εκπρόσωποι κομμάτων. Από τον Φάμελλο και τον Χαρίτση μέχρι τον Θεοχαρόπουλο, την Αχτσιόγλου και τον Μπουλμπασάκο. Οχι όμως και σε θέσεις μηχανοδηγού, αφού σε αυτές θα βρίσκονται οι περισσότεροι από το Επιστημονικό Συμβούλιο του ινστιτούτου του. Ο Χουλιαράκης, η Φωτονιάτα και ο Λιάκος έχουν προβάδισμα έναντι ακόμη και των ακραιφνών «τσιπρικών» βουλευτών και πρώην υπουργών.
Στις εκλογές ο Τσίπρας θέλει να δείξει πως εκτός από τη δεξιά τεχνοκρατική ελίτ της οποίας ηγείται ο Μητσοτάκης υπάρχει και αριστερή τεχνοκρατική ελίτ της οποίας προΐσταται ο ίδιος. Δεν τον ενδιαφέρει, όπως στο παρελθόν, η ιδεολογική αντιπαράθεση, αλλά η επάρκεια ως προς το κυβερνάν. Στο πεδίο της αποτελεσματικής διακυβέρνησης θεωρεί πως θα κριθούν οι επόμενες εκλογές. Και θέλει να δείξει πως εκεί που το 2023 υστερούσε, τώρα όχι μόνο έχει βελτιωθεί, αλλά έχει και ο ίδιος σοβαρούς τεχνοκράτες, οι οποίοι μάλιστα υπερτερούν έναντι αυτών του Μητσοτάκη.
Οχι μόνο επειδή είναι φρέσκα και με επιστημονική γνώση πρόσωπα, αλλά και επειδή η τεχνοκρατική ελίτ της Ν.Δ. έχει φθαρεί λόγω και της πολύχρονης διακυβέρνησης. Βέβαια, ο Τσίπρας έχει ένα μειονέκτημα -και μάλιστα σοβαρό- έναντι του Μητσοτάκη. Δεν έχει κόμμα που να διαδώσει σε ολόκληρη την επικράτεια τις ιδέες του και το κυβερνητικό του πρόγραμμα – όταν το ετοιμάσει. Καλή η Μαριζέτα, η Καναρτζή και ο Κανούλας, όμως δεν αρκούν για να κερδίσεις τον Μητσοτάκη.
Και επειδή αναφερθήκαμε στο πρόγραμμα, να πούμε πως σιγά-σιγά το Ινστιτούτο Τσίπρα θα αρχίσει να δημοσιοποιεί προγραμματικές θέσεις – «προτάσεις πολιτικής» όπως θα τις ονομάζουν. Η αρχή θα γίνει με την οικονομία. Τις επόμενες μέρες θα κυκλοφορήσει και σχετικό έντυπο. Προφανώς επειδή ο πρώην πρωθυπουργός θέλει να δείξει πως αν και απών από τη Βουλή, είναι παρών με τις θέσεις του στον δημόσιο διάλογο. Μάλιστα ορισμένοι από τους συνεργάτες του διατείνονται πως εφεξής ο Τσίπρας θα παρεμβαίνει ολοένα και πιο συχνά στην πολιτική αντιπαράθεση και με θέσεις για την επικαιρότητα.
Ο καιρός που ακολουθούσε τους ρυθμούς του ινστιτούτου του παρήλθε οριστικά. Πλέον, δεν θα περιμένει τρεις και τέσσερις μήνες και ανάλογα με τη θεματολογία της εκδήλωσης του ινστιτούτου του να παρεμβαίνει γενικά για τους θεσμούς, το κράτος δικαίου, την εξωτερική πολιτική. Πλέον, θα ομιλεί για την ακρίβεια, τους αγρότες, τα μπλόκα, τα Τέμπη, τις υποκλοπές. Θα «παρίσταται και θα χαιρετίζει» εφ’ όλης της ύλης και σε οτιδήποτε κυριαρχεί στην εγχώρια επικαιρότητα και φορτίζει την κομματική αντιπαράθεση.
Γιατί επέλεξε Πάτρα
Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής εντάσσεται και η Πάτρα. Ενώ όλοι περίμεναν ότι η επόμενη εκδήλωση θα γίνει στη Θεσσαλονίκη μετά τις γιορτές, με εντολή του Τσίπρα ορίστηκε η Πάτρα ως ο επόμενος σταθμός για την ίδρυση του κόμματός του. Ο λόγος που επελέγη η Πάτρα είναι πως στη Θεσσαλονίκη η ομάδα υποστήριξης του κόμματος Τσίπρα δεν είναι τόσο ισχυρή – ή για να το που πάμε πιο κομψά: οι επιτελείς του Αλέξη εκτίμησαν πως η αχαϊκή πρωτεύουσα έχει λιγότερα πολιτικά και οργανωτικά προβλήματα συγκριτικά με τη συμπρωτεύουσα. Μετά τη Θεσσαλονίκη πιθανότατα η «Ιθάκη» θα προσαράξει (με βάση τα πληθυσμιακά κριτήρια, αλλά και τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ επί διακυβερνήσεως Τσίπρα) στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στις άλλες πόλεις όπου, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του, θα εκφωνήσει ομιλίες ο πρώην πρωθυπουργός θα πλαισιώνεται από πρόσωπα τα οποία θα δείχνουν και τον πολιτικό του προσανατολισμό. Για παράδειγμα, στην Πάτρα για το βιβλίο του εκτός από τον Σιακαντάρη, που αναφέραμε στην αρχή, θα μιλήσουν δύο πρόσωπα κοινής αποδοχής από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ: ο υποψήφιος δήμαρχος Πατρέων Βασίλης Αϊβαλής και ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Βορειοδυτικής Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας Γιώργος Παππάς, που επίσης στηρίχθηκε από τα δύο κόμματα. Η πολιτική σηματοδότηση που θέλει να δείξει ο Τσίπρας είναι ολοφάνερη.
Επιλέγει θεσμικούς συνομιλητές, με ισχυρή όμως πολιτική σηματοδότηση. Δεν περιορίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνει γέφυρες και στο ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα στο κομμάτι εκείνο που επιθυμεί να υπάρξουν συνομιλίες και κοινή πορεία για αναδιοργάνωση της Προοδευτικής Παράταξης. Ακόμη και τον ηθοποιό Αιμίλιο Χειλάκη δεν θα πρέπει να τον εκλάβουμε απλώς ως «κράχτη» για να πάει κόσμος στην εκδήλωση της Πάτρας, αλλά θα πρέπει να τον καταγράψουμε στη λίστα με τους «πρεσβευτές» του Αλέξη στον καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά και στους πιθανούς υποψήφιους του κόμματος Τσίπρα στις εκλογές.
Το Πτωχοκομείο
Να σημειώσουμε ότι η εκδήλωση θα γίνει στο Παλαιό Πτωχοκομείο των Πατρών, που βρίσκεται απέναντι από το νέο λιμάνι της πόλεως. Οικοδομήθηκε πριν από 120 χρόνια και τη δαπάνη κατασκευής του είχαν αναλάβει οι εύπορες τάξεις της πόλεως με σκοπό την κάλυψη των αναγκών των ανήμπορων και φτωχών υπερηλίκων της περιοχής. Το πτωχοκομείο λειτούργησε έως το 1989, ενώ από το 2006 λειτουργεί ως πολυχώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων και αναψυχής. Προφανώς, ο Τσίπρας δεν κάνει την εκδήλωση στο «Royal», όπως είναι η σημερινή ονομασία του πτωχοκομείου, λόγω της ιστορίας του κτιρίου, αλλά γιατί είναι άνετο και μπορεί να φιλοξενήσει αρκετό κόσμο.
Δεν θα πρέπει όμως να αποκλείσουμε και την πιθανότητα -με αφορμή την ιστορία του κτιρίου- ο πρώην πρωθυπουργός να προσπαθήσει να συνδέσει τη συνδρομή των τότε εύπορων τάξεων για την ανακούφιση των φτωχών με την πρότασή του να θεσπιστεί «πατριωτικός φόρος στους πλούσιους» για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις από την κλιματική κρίση και να μειωθούν οι ανισότητες. Το σίγουρο είναι πως εκτός από τον φόρο των πλουσίων και τη μείωση των ανισοτήτων, ο Τσίπρας θα αναφερθεί αναλυτικά στα θέματα της οικονομίας – από το αγροτικό πρόβλημα και το Ταμείο Ανάκαμψης μέχρι την πολεμική οικονομία και τις «τρύπες» στον Προϋπολογισμό.
Εξάλλου, ο βασικός λόγος που επέλεξε να μιλήσει στην Πάτρα την ημέρα που θα ψηφίζεται ο Προϋπολογισμός είναι επειδή ήθελε να δοθεί η εντύπωση ότι μετέχει και ο ίδιος στη συζήτηση. Αν και δεν είναι μέλος του Κοινοβουλίου απαντά στον πρωθυπουργό, ενώ με τα λεγόμενά του δίνει και «γραμμή» στην αντιπολίτευση. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να δείξει, σύμφωνα με συνεργάτη του, ότι «δεν πειράζει που μέχρι να γίνουν οι εκλογές δεν θα είναι βουλευτής, αφού το Κοινοβούλιο είναι απαξιωμένο, ωστόσο μπορεί να συμμετέχει στην πολιτική αντιπαράθεση όντας δίπλα στον λαό και όχι ευρισκόμενος στο βήμα της Βουλής». Στον δρόμο προς την Πάτρα θα αναγκαστεί να σταματήσει και σε κάποιο αγροτικό μπλόκο.
Αυτό όχι μόνο δεν τον πειράζει, αλλά αντίθετα θα έχει και φωτογραφία που να τον δείχνει να συνομιλεί με αγρότες, όπως κάνουν και όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Χωρίς να έχει κόμμα, θα έχει την ίδια προβολή με τον Ανδρουλάκη, τον Φάμελλο, τον Κουτσούμπα, τον Χαρίτση. Μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Αρκεί φυσικά να μην υπάρξει κάποια λεκτική επίθεση εις βάρος του από κάποιους «οξύθυμους» (και πολιτικά αντίπαλους) τρακτεροφόρους. Συνεργάτες του Τσίπρα θεωρούν πως ο Αλέξης δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Θα γίνει ευμενώς δεκτός στα μπλόκα και θα διευκολυνθεί από τους αγρότες να φτάσει στην Πάτρα.
Πάντως, οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, δεν είδαν με καλή διάθεση την κίνηση Τσίπρα να μιλήσει σε ανοιχτή συγκέντρωση την ώρα που θα κορυφώνεται η κοινοβουλευτική μάχη στη Βουλή. Θεωρούν πως προσπαθεί να απαξιώσει τους ίδιους και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Θυμίζουν μάλιστα το περιεχόμενο της επιστολής παραίτησής του από βουλευτής, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει πως «η Βουλή δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει τον ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν».
Κάποιοι πολιτικοί αντίπαλοι του πρώην πρωθυπουργού -και κυρίως οι άσπονδοι φίλοι του- προσπαθούν να συνδέσουν τα μάλλον φτωχά ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο «κόμμα Τσίπρα» (ποσοστό σίγουρων ψηφοφόρων μόλις 9% τού δίνει η Prorata, μια εταιρεία η οποία δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι παίζει παιχνίδια εις βάρος του Αλέξη) με το Πτωχοκομείο των Πατρών.
Ειρωνεία και πραγματικότητα
Η ειρωνική ατάκα «ο πτωχός στο πτωχοκομείο πάει» στην πορεία προς τις εκλογές μπορεί να αποδειχθεί και λανθασμένη για δύο λόγους. Αν το ΠΑΣΟΚ συνεχίσει να βρίσκεται σε δημοσκοπικό «σανατόριο», αφού η βελόνα δεν λέει να ξεκολλήσει από το 12%-13%, τότε είναι πιθανό ο Τσίπρας να το ξεπεράσει και να βρεθεί αυτός στη δεύτερη θέση, κάτι που εκ των πραγμάτων θα αλλάξει τα πράγματα στην Κεντροαριστερά, αλλά και στις διεργασίες στην αντιπολίτευση και το κυβερνητικό παιχνίδι. Ο δεύτερος λόγος αφορά πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως τη Νέα Αριστερά.
Αν ο Τσίπρας καθυστερήσει την ίδρυση του κόμματός του, η Κουμουνδούρου θα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο. Θα περιμένουν όλοι τον Αλέξη για να προσχωρήσουν, αλλά αυτός θα καθυστερεί. Και όσο θα καθυστερεί, θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η εύρυθμη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ και οπωσδήποτε θα ενισχύονται οι φυγόκεντρες τάσεις, ιδίως στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Με απλά λόγια, όπως μας λέει πρώην υπουργός του Τσίπρα, που σήμερα όμως βρίσκεται στην πλευρά των επικριτών του Αλέξη, «ο Τσίπρας στο πτωχοκομείο, ο Ανδρουλάκης στο σανατόριο και ο Φάμελλος στο φρενοκομείο. Μια χαρά τα πάει η Κεντροαριστερά».
Βέβαια, όσο άσχημα τα πηγαίνει η Κεντροαριστερά, εξίσου άσχημα -αν όχι και χειρότερα- τα πάει και η κυβέρνηση, τα ποσοστά της οποίας βαίνουν συνεχώς μειούμενα – ενδεχομένως θα βρεθεί κάτω και από το 25%, εάν στην πορεία προς τις κάλπες, δύο-τρεις μήνες πριν από τις εκλογές, φτιάξουν, όπως λέγεται, κόμματα ο Αντώνης Σαμαράς και η Μαρία Καρυστιανού. Τότε δεν θα αρκούν τα πτωχοκομεία, τα σανατόρια και τα φρενοκομεία για τους πολιτικούς μας ταγούς, θα χρειαστεί να εισαχθούν ενδεχομένως και σε λοιμοκαθαρτήρια. Χωρίς όμως να είναι και σίγουρο πως θα ιαθούν…
