Στις 13 Απριλίου 1992 συγκλήθηκε Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών για το ζήτημα των Σκοπίων, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, μετά το συμβούλιο, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αποπομπή του Αντώνη Σαμαρά από την κυβέρνηση, επειδή ο υπουργός του είχε διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική γραμμή.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Έκτοτε οι σχέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη με τον Αντώνη Σαμαρά δεν αποκαταστάθηκαν. Από την 21η Οκτωβρίου 1992, όταν ο Σαμαράς παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα και αποχώρησε από τη Ν.Δ., έχει μεσολαβήσει μια σειρά από συγκρούσεις. Τόσο με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη αρχικά όσο και στη συνέχεια με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η προχθεσινή απόφαση του πρωθυπουργού για τη διαγραφή Σαμαρά αποδεικνύει ότι το μεταξύ τους «μανιάτικο» κρατάει άσβεστα επί 32 χρόνια.
Το 1992 το Μαξίμου είχε κάνει επίσημη διαρροή με τους λόγους αποπομπής του Σαμαρά: «Καταλογίζεται ευθύνη στο ΥΠΕΞ, διότι ο Σαμαράς επιχείρησε να εμπλέξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη λήψη μιας πολιτικής απόφασης, μολονότι γνώριζε ότι κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα.
Ο Σαμαράς δεν υπέβαλε στην κυβέρνηση μελέτη με πλήρη ανάλυση των επιπτώσεων -πολιτικών και οικονομικών- από τα μέτρα που παρουσίασε στη σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας». Όπως και τώρα, έτσι και τότε τα ΜΜΕ έψαχναν τους βουλευτές που στέκονται στο πλευρό Σαμαρά. Στις 14 Απριλίου 1992 η «Καθημερινή» τούς μετρούσε σε 14: «Όταν έγινε γνωστή η απομάκρυνση του κ. Σαμαρά από την κυβέρνηση, προσήλθαν στο γραφείο του στο υπουργείο Εξωτερικών 14 βουλευτές της Ν.Δ., μπροστά στους οποίους υπέγραψε και την επιστολή παραίτησής του. Οι βουλευτές αυτοί ήταν οι κ. Κακλαμάνης, Γεροντόπουλος, Σιδέρης, Χωματάς, Αδραχτάς, Ταλιαδούρος, Παπαγεωργίου, Ψωμιάδης, Δημόπουλος, Σταθόπουλος, Μπουγάς, Στεφανόπουλος, Σταμάτης, Τζίρος. Επίσης, τηλεφώνησαν αρκετοί βουλευτές από τη βόρεια Ελλάδα». Τίτλος του δημοσιεύματος ήταν «14 βουλευτές κοντά” στον Σαμαρά».
Τα ρεπορτάζ της εποχής ανέφεραν ακόμα πως «με αίσθημα σχετικής ανακούφισης υποδέχτηκαν χθες στη Βόννη διπλωμάτες και κοινοβουλευτικοί παράγοντες την ανακοίνωση της ανάληψης του ελληνικού ΥΠΕΞ από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη».
Ο Σαμαράς επέμεινε στη σύσκεψη ότι έπρεπε να υιοθετηθούν οι προτάσεις του, μεταξύ άλλων να ζητήσει η Ελλάδα έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να καλέσει τους πρωθυπουργούς στην Ελλάδα ή να τους επισκεφθεί στις χώρες τους και να τους καταστήσει σαφή την ελληνική θέση. Ο πρέσβης Ι. Τζούνης, που ορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών ουσιαστικά στη θέση του Σαμαρά, πρότεινε την ίδια μέρα να αναγνωρίσει η Ελλάδα «de facto» το κράτος των Σκοπίων.
Η συνέχεια γνωστή: Ο Σαμαράς προχώρησε, διά της αποστασίας, σε αντίποινα. Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη συγκεντρώνοντας στελέχη, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Ανδρέας Λεντάκης, ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Στάθης Γιώτας, ο Στάθης Παναγούλης, ο Δημήτρης Σταμάτης (Θεσσαλονίκης), ο Δημήτρης Σταμάτης (Αιτωλοακαρνανίας), ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Μανώλης Καλαμίδας και άλλοι. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1993, με προτροπή του Αντώνη Σαμαρά, δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (Γ. Συμπιλίδης, Στ. Στεφανόπουλος) αποστασιοποιήθηκαν από τη Ν.Δ. και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχασε τη δεδηλωμένη. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναγκάστηκε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Στις 13 Μαΐου 2004, επί Κώστα Καραμανλή στη Ν.Δ., η Πολιτική Άνοιξη διαλύθηκε και ο Αντώνης Σαμαράς εντάχθηκε πάλι στη Νέα Δημοκρατία. Συμμετείχε στο ψηφοδέλτιό της στις ευρωεκλογές του 2004, στις οποίες εξελέγη ευρωβουλευτής.Το 2009 η κόντρα αναζωπυρώθηκε, όταν Σαμαράς και Ντόρα Μπακογιάννη διεκδίκησαν την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, μετά την αποχώρηση του Κώστα Καραμανλή.
