Ποινή ισόβιας κάθειρξης και επιπλέον 15 χρόνια φυλάκισης, επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Έδεσσας στους δύο κατηγορούμενους για τη δολοφονία της Γεωργίας Μουράτη, τον περασμένο Ιανουάριο. Οι δύο άνδρες τοποθέτησαν τη σορό της μέσα σε μπαούλο, το οποίο πέταξαν σε δασική περιοχή κοντά στο Μονοπήγαδο, στα όρια των νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής.
Οι δύο κατηγορούμενοι κρίθηκαν ομόφωνα ένοχοι για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας με δόλο, της διακοπής κύησης και της ληστείας (από κοινού και σε βαθμό κακουργήματος), όπως επίσης της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Μάλιστα, δεν τους αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό και επιστρέφουν στις φυλακές όπου βρίσκονταν ήδη μετά τις απολογίες τους στον 4ο τακτικό ανακριτή Θεσσαλονίκης.
«Ούτε καν είχαν την ευαισθησία να ζητήσουν συγγνώμη»
Νωρίτερα, ο πατέρας της γυναίκας που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη, επεσήμανε πως σκοπός της οικογένειας είναι να δικαιώσει την ψυχή της. «Οι δύο κατηγορούμενοι δεν ήταν καθόλου μετανιωμένοι. Ούτε καν είχαν την ευαισθησία να ζητήσουν συγγνώμη για το λάθος το οποίο έχουν κάνει. Οι άνθρωποι αυτοί το μόνο πράγμα που τους ενδιέφερε είναι ποιος θα μεταφέρει την ευθύνη στον άλλον και να μείνουν ανεύθυνοι», επεσήμανε ο χαροκαμένος πατέρας, ενώ σε ό,τι αφορά στις καταθέσεις στη δίκη ανέφερε:
«Στους μάρτυρες που κατέθεσαν ήταν η μια αρραβωνιαστικιά του ενός κατηγορούμενου. Κολοκύθια. Στην κατάθεσή της ναι μεν αποδεχόταν ότι την έδερνε, την έκλεβε, την παρατούσε και από την άλλη έλεγε ότι εγώ δεν πιστεύω ότι αυτό έγινε (ότι την σκότωσε). Φάσκει και αντιφάσκει».
Παράλληλα μίλησε και για την ένταση που υπήρξε έξω από το δικαστήριο, κατά την μεταγωγή των δύο κατηγορουμένων. «Το πρωί όταν πήγαν να τους βάλουν μέσα, ήταν έξω ο Παναγιώτης (ο γιος) και εγώ μαζί. Απλά συγκράτησα τον Παναγιώτη, διότι έχει δυο παιδιά και με κάποιον τρόπο πρέπει να τα προστατέψει. Αλλά από αυτά τα οποία έλεγαν (οι κατηγορούμενοι) προσέβαλαν την μνήμη του παιδιού μου και την νοημοσύνη την δική μας», υποστήριξε ο πατέρας της αδικοχαμένης Γεωργίας και κατέληξε λέγοντας:
«Μόλις τελείωσε η δίκη και περιμέναμε απ’ έξω, όρμησα πάνω αλλά δεν τον πρόλαβα. Αν δεν έχεις λόγο μέσα στο δικαστήριο, με κάποιον τρόπο πρέπει να τοποθετηθείς».
