Αναβιώνει στις 12 Μαρτίου η υπόθεση του 57χρονου ουρολόγου Τρύφωνα Λαλούντα από την Αγία Βαρβάρα, που δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο από τον 69χρονο πεθερό του, στις 24 Φεβρουαρίου του 2024, στην είσοδο της οικογενειακής πολυκατοικίας.
Ο ηλικιωμένος και η σύζυγός του πρόκειται να καθίσουν στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών, για το έγκλημα που είχε σοκάρει το πανελλήνιο, ενώ το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών είναι καταπέλτης.
«Στην Αγία Βαρβάρα με πρόθεση και ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, έχοντας αποφασίσει να σκοτώσει τον γαμπρό του, τον ανέμενε να γυρίσει στην οικία του, έχοντας γεμίσει και οπλίσει το κυνηγετικό όπλο του. Όταν το θύμα έφθασε στον προαύλιο χώρο της οικίας του, ενεργώντας με ανθρωποκτόνο πρόθεση, πυροβόλησε αυτόν, εξ επαφής, δύο φορές, στο κεφάλι και το στήθος. Εκ των ανωτέρω ενεργειών του κατηγορουμένου, επήλθε ακαριαία ο θάνατος του γαμπρού του», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο βούλευμα για τον 69χρονο πεθερό.
« Ριξ’ του, ρίξ’ του»
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην πεθερά του αδικοχαμένου άνδρα. «Η πεθερά του θανόντος στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, με πρόθεση προσέφερε απλή συνδρομή στον συγκατηγορούμενο σύζυγό της, υπό τη μορφή της ψυχικής συνδρομής, πριν από την τέλεση και κατά την τέλεση του εγκλήματος, αποδεχόμενη την ενέργεια του συζύγου της και προτρέποντας τον να πυροβολήσει και να σκοτώσει το θύμα, απευθύνοντας του, τη φράση ”ριξ’ του. ρίξ’ του”, η οποία ενίσχυσε την ήδη προειλημμένη απόφαση του άνδρα της να σκοτώσει τον γαμπρό τους», τονίζεται και συμπληρώνεται:
«Από τις καταθέσεις των παιδιών των κατηγορουμένων, προέκυψε ότι ο 69χρονος είχε προσχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια τη θανάτωση του γαμπρού του για να πετύχει τον σκοπό του. Ειδικότερα προέκυψε ότι ενώ φύλασσε, την κυνηγετική του καραμπίνα, αποκλειστικώς, στην οικία που διατηρούσε στο χωριό του στη Σπάρτη για τα αγριογούρουνα και ουδέποτε την είχε μεταφέρει στην οικία του, στην Αττική, την μετέφερε στις 13/02/2024, δηλαδή μια βδομάδα περίπου πριν τη δολοφονία του γαμπρού του, στο πλαίσιο του εγκληματικού του σχεδίου».
Οι δύο κατηγορούμενοι, σύμφωνα με το βούλευμα ήταν παρεμβατικοί και χειριστικοί με τα παιδιά τους και τις οικογένειες τους. «Αυτό οφείλετο στο ότι οι κατηγορούμενοι δεν αποδέχονταν το όποιο νέο μέλος εισερχόταν στη ζωή των παιδιών τους, σύντροφο ή σύζυγο, αντιμετωπίζοντας αυτό, σαν ξένο, δημιουργώντας συνεχώς εντάσεις και διαπληκτισμούς χωρίς να έχουν προκληθεί από οποιονδήποτε. Ιδιαίτερη δε ήταν η εμμονή τους προς τον θανόντα γαμπρό τους, τον οποίο ουδέποτε αποδέχθηκαν , γεγονός που ανάγκασε την κόρη τους και τα εγγόνια τους ν αποστασιοποιηθούν. Η αποστασιοποίηση αυτή θύμωσε ακόμη περισσότερο τους κατηγορούμενους, οι οποίοι θεωρούσαν υπεύθυνο της κατάστασης τον γαμπρό τους», αναφέρεται χαρακτηριστικά και στη συνέχεια επισημαίνεται σχετικά με τα ανήλικα παιδιά του θύματος:
«Μη αποδεχόμενοι την αποκλειστική τους υπαιτιότητα για το πώς είχαν διαμορφωθεί οι σχέσεις τους με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, άρχισαν από το 2015 να καταγγέλλουν ψευδώς τον θανόντα ότι κακοποιούσε ψυχολογικά και σωματικά τα εγγόνια τους, με αποτέλεσμα να διαταχθεί από τον Εισαγγελέα Ανηλίκων Αθηνών η παιδοψυχιατρική εκτίμηση των παιδιών, τα οποία, εξεταζόμενα από ιατρούς και παιδοψυχολόγους, διέψευσαν τις καταγγελίες περί κακοποίησης τους από τον πατέρα τους».
