Μαρτυρία Ασθενούς με Χασιμότο
Η Γεωργία, 36 ετών σήμερα, είναι μητέρα ενός αγοριού 2 ετών. Πριν από 4 χρόνια, διαγνώστηκε με Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο.
Ειδικότερα, αναφέρει: «Πάντα ήμουν δραστήρια και πολύ κοινωνική. Όμως, περίπου πριν από 4 χρόνια, άρχισα να νιώθω μια κόπωση που δεν υποχωρούσε, ακόμα και μετά από πολλές ώρες ύπνου. Βαθιά κοιμισμένη για 8-9 ώρες, ξυπνούσα και πάλι κουρασμένη. Τα μαλλιά μου άρχισαν να πέφτουν και παρουσίασα ανεξήγητη αύξηση βάρους, παρόλο που προσπαθούσα να τρέφομαι σωστά. Ένιωθα συχνά να κλαίω χωρίς λόγο, η διάθεσή μου ήταν ιδιαίτερα προσβάσιμη και τα πάντα με έπλητταν περισσότερο από ότι παλιά.
Αρχικά, δεν έδωσα σημασία. Ο καιρός περνούσε… Ο σύζυγός μου μού έλεγε: «Είσαι πάλι κουρασμένη; Τι συμβαίνει; Μήπως κάνεις υπερβολές; Κανείς δε μπορούσε να καταλάβει τι περνούσα. Είναι ψυχοφθόρο να αισθάνεσαι συνεχώς exhausted και κανείς να μην το πιστεύει, αν και «φαίνεσαι καλά». Κι όμως, οι εξετάσεις αίματος έβγαιναν… φυσιολογικές.
Επισκέφτηκα δύο παθολόγους και οι εξετάσεις ήταν μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια. Μια μέρα, μία συνάδελφος μου είπε: «Είμαστε γυναίκες… Μήπως είναι θέμα ορμονών; Γιατί δεν το ελέγχεις; Να σου δώσω το τηλέφωνο της ενδοκρινολόγου μου;»
Έτσι, μετά από 5 μήνες και μετά από τις ειδικές εξετάσεις της ενδοκρινολόγου, διαγνώστηκα τελικά με Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο. Τουλάχιστον, γνώριζα τι με απασχολούσε.
Η γιατρός μου χορήγησε Τ4. Δεν δούλεψε αμέσως. Αλλάξαμε πολλές φορές τη δόση. Δεν είναι ότι υπήρξε άμεση ανακούφιση από όλα τα συμπτώματα. Ωστόσο, η καθημερινότητά μου έχει γίνει πιο διαχειρίσιμη. Έμαθα πώς να ζω με αυτό. Πλέον, παίρνω το χάπι μου κάθε πρωί, παρακολουθώ την ψυχοθεραπεία μου, περπατώ περίπου μισή ώρα καθημερινά και νιώθω ότι μπορώ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή.»
Επιπολασμός και Αιτιολογία της Νόσου
Η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, γνωστή και ως Χρόνια Αυτοάνοση Θυρεοειδίτιδα, αποτελεί μία αυτοάνοση πάθηση, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα στον θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας σταδιακή καταστροφή του και μείωση παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών, οδηγώντας πολλές φορές σε υποθυρεοειδισμό.
Η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι από τις πιο συχνές, όμως λιγότερο αναγνωρισμένες αιτίες κόπωσης και μεταβολικών διαταραχών. Αποτελεί την πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού στις ανεπτυγμένες χώρες, επηρεάζοντας κυρίως γυναίκες ηλικίας 30 έως 50 ετών. Παρά το γεγονός ότι επηρεάζει ένα μικρό ποσοστό της κοινότητας (1–2%), οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι υποκλινικές εκδηλώσεις είναι πιο συχνές και μένουν συχνά αδιάγνωστες για πάρα πολλά χρόνια.
Τα ακριβή αίτια της πάθησης δε θέλουν να είναι πλήρως κατανοητά, αν και φαίνεται ότι προέρχονται από συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων. Ειδικά σε περιπτώσεις οικογενειακού ιστορικού αυτοάνοσων νοσημάτων, η πιθανότητα εμφάνισης αυξάνεται. Παράγοντες όπως η εγκυμοσύνη, η εμμηνόπαυση ή ορισμένες μολύνσεις μπορεί επίσης να δράσουν ως εκλυτικοί παράγοντες. Εάν δε διαγνωστεί και δε θεραπευτεί, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην προσωπική ζωή του ατόμου – σωματικά και ψυχικά.
Συμπτωματολογία
Η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο μπορεί να επηρεάσει τον οργανισμό τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Δεδομένου ότι η νόσος εξελίσσεται σιγά-σιγά και ύπουλα, τα συμπτώματα συνήθως παρερμηνεύονται ως «άγχος», «κόπωση» ή «κατάθλιψη», ενώ στην πραγματικότητα σχετίζονται με την ανεπάρκεια των θυρεοειδικών ορμονών.
Πιο αναλυτικά, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν χαμηλή ενέργεια, αίσθημα κούρασης, υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, βραδυκαρδία (χαμηλός καρδιακός ρυθμός), αύξηση βάρους (χωρίς αλλαγή στη διατροφή), ευαισθησία στο κρύο, αργό μεταβολισμό, κατακράτηση υγρών – πρήξιμο στα άκρα ή το πρόσωπο, ξηρό ή τραχύ δέρμα, τριχόπτωση, ακόμη και στα φρύδια, εύθραυστα νύχια, δυσκοιλιότητα, φούσκωμα, διαταραχές της εμμήνου ρύσεως (σπανιότερες ή πιο έντονες περιόδους), υπογονιμότητα ή αποβολές και μειωμένη libido.
Αυτή η πάθηση δεν είναι απλώς μια ενδοκρινική διαταραχή. Πολλοί ασθενείς βιώνουν όχι μόνο τα σωματικά της συμπτώματα, αλλά επίσης και την υποσυνείδητη επιβάρυνση στην ψυχική τους υγεία – συχνά χωρίς να το γνωρίζουν.
Έρευνες δείχνουν ότι έως και το 60% των ατόμων που πάσχουν από Χασιμότο έχουν καταθλιπτικά συμπτώματα, ενώ πάνω από το 1/3 παρουσιάζει άγχος, κρίσεις πανικού ή διαταραχές διάθεσης. Είναι ενδιαφέρον ότι και με φυσιολογικά επίπεδα TSH, η παρουσία αυτοαντισωμάτων (anti-TPO) συνδέεται με αλλαγές στη διάθεση και την ψυχολογική ευημερία. Αυτό συμβαίνει καθώς οι θυρεοειδικές ορμόνες ρυθμίζουν κρίσιμους νευροδιαβιβαστές, όπως η σεροτονίνη (ευτυχία, ευεξία), η ντοπαμίνη (κίνητρο, συγκέντρωση) και το GABA (ηρεμία). Μειωμένα επίπεδα αυτών των νευροδιαβιβαστών συσχετίζονται με κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, επαναλαμβανόμενα ξεσπάσματα, απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες και συναισθηματική αποδιοργάνωση.
Η φλεγμονώδης αντίδραση του οργανισμού επιδρά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας αίσθημα ψυχικής εξάντλησης, μείωση της αντοχής στο άγχος και «ομίχλη εγκεφάλου» (brain fog) με δυσκολία στην εστίαση, τη μνήμη και τη λήψη αποφάσεων.
Επιπρόσθετα, η έντονη κούραση, η αλλαγή στην εικόνα του σώματος, η αστάθεια της εμμήνου ρύσεως και η απώλεια μαλλιών μπορούν να οδηγήσουν σε κοινωνική απομόνωση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανησυχίες για την υγεία στο μέλλον.
Ολιστική Αντιμετώπιση και Θεραπεία
Η ολιστική προσέγγιση δεν περιορίζεται μόνο στη χορήγηση λεβοθυροξίνης και στην παρακολούθηση των επιπέδων TSH. Στόχος είναι η συνολική αποκατάσταση της υγείας, που περιλαμβάνει τις σωματικές, ψυχικές και διατροφικές πτυχές του ασθενούς. Όταν οι ορμόνες είναι εκτός ισορροπίας, ολόκληρο το ανθρώπινο σύστημα υποφέρει.
Η κύρια θεραπεία για τη διαχείριση της Χασιμότο είναι η αντικατάσταση των θυρεοειδικών ορμονών με λεβοθυροξίνη (Τ4), η οποία χορηγείται καθημερινά, νωρίς το πρωί και με άδειο στομάχι. Ο στόχος είναι η σταθεροποίηση της TSH (ορμόνης που ρυθμίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς) και η ανακούφιση από τα συμπτώματα. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις που τα συμπτώματα επιμένουν, εξετάζεται η προσθήκη τριιωδοθυρονίνης (Τ3), η οποία είναι πιο δραστική μορφή θυρεοειδικής ορμόνης.
Η διατροφή διαδραματίζει επίσης κρίσιμο ρόλο, τόσο στην ισορροπία των ορμονών όσο και στη μείωση της φλεγμονής. Συνιστάται η αποφυγή γλουτένης, ο περιορισμός της ζάχαρης, των επεξεργασμένων τροφών και της σόγιας, καθώς και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε σελήνιο (όπως τα βραζιλιάνικα φιστίκια), ωμέγα-3, ψευδάργυρο, βιταμίνη D και βιταμίνη B12.
Επιπλέον, είναι σημαντική η διαχείριση των ψυχολογικών συμπτωμάτων λόγω της ανισορροπίας ορμονών που επηρεάζουν τη διάθεση. Συνιστάται Γνωσιακή-συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία για τη βελτίωση της ψυχικής διάθεσης, την αποδοχή, την ενδυνάμωση και την επεξεργασία των σκέψεων, καθώς και κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, όποτε χρειάζεται, και ήπια σωματική άσκηση με σωστή διαχείριση του ύπνου (7-8 ώρες ημερησίως).
Συνοψίζοντας, η Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο δεν εξαλείφεται εντελώς. Ωστόσο, μπορεί να ρυθμιστεί με επιτυχία. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι καίριας σημασίας, με την επιτυχία να απαιτεί αφοσίωση στο θεραπευτικό πλάνο, τακτική παρακολούθηση από γιατρό, τροποποιήσεις στη διατροφή και τον τρόπο ζωής, και κυρίως, ενεργό συμμετοχή του ασθενούς στην φροντίδα του σώματος και της ψυχής του συνολικά. Με τη σωστή προσέγγιση και υποστήριξη, ο ασθενής μπορεί να επαναφέρει την ισορροπία του και να ζήσει μια πλούσια, λειτουργική και παραγωγική ζωή με Χασιμότο.
Δείτε επίσης:
