Με ευνοϊκή συμπτώσεις, η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ διεξάγεται ακριβώς μετά την επίδειξη των επιθετικών (και χωρίς κανέναν έλεγχο από διεθνείς κανονισμούς) δυνατοτήτων της στρατιωτικής μηχανής του μοναδικού κυρίαρχου της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας: των ΗΠΑ…
Αυτή η σύμπτωση είναι θετική, διότι μας επιτρέπει να κατανοήσουμε την πραγματική εικόνα των δεσμών υποταγής που συνδέουν τους «συμμάχους» με το αφεντικό στην Ουάσιγκτον. Αυτή τη σχέση «άρχοντα» και υποτακτικού ήθελε να αναδείξει ο Τραμπ από την πρώτη στιγμή που επανήλθε στον προεδρικό θρόνο με τις δηλώσεις και τις πράξεις του.
Οι «συνεργάτες» του Μπάιντεν…
Η στάση του Τραμπ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και η επιθυμία του να συνομιλήσει με τον Πούτιν, τον έφεραν σε σύγκρουση με αρκετούς Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στοιχημάτισαν στην παράταση της σύρραξης στην Ευρώπη, ελπίζοντας στη διαχείριση του «συστήματος» Μπάιντεν στην αμερικανική προεδρία.
…και οι γλείφτες
Παρά τις παραφωνίες και τις τυχόν αντιδράσεις, οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» (μια πιο ακριβής ονομασία θα ήταν Ευρωπαίοι υποτελείς) των ΗΠΑ μπορεί να «αντιπαθούν» τον Τραμπ, αλλά δεν έχουν άλλη επιλογή για επικοινωνία εκτός από την κολακεία που περιλαμβάνει μέχρι και γλείψιμο, όπως αποκάλυψε ο ίδιος δημοσιοποιώντας ένα μήνυμα δείγμα υποταγής από τον Γενικό Γραμματέα της Συμμαχίας, Ρούτε.
Ο Ρούτε επαίνεσε τον Τραμπ για την «ταχύτατη», «μεγαλειώδη» και επιτυχής αμερικανική παρέμβαση στον πόλεμο Ισραήλ – Ιράν, επισημαίνοντας πως οι Ευρωπαίοι (υποτελείς) θα συμβάλουν οικονομικά σύμφωνα με την απαίτηση (5% του ΑΕΠ τους) για αμυντικές δαπάνες.
Ο Τραμπ, συνεχίζοντας την υποτίμηση των Ευρωπαίων από την αρχή της δεύτερης θητείας του, δημοσιοποίησε το μήνυμα του Ρούτε ως ένδειξη πως έχει δίκιο να θεωρεί και να αντιμετωπίζει τους ηγέτες των χωρών της Ε.Ε. ως υποτελείς.
Απλοί υποστηρικτές
Οι «ηγέτες» των συμμάχων υποδέχτηκαν τον Αμερικανό «αυτοκράτορα» κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη όρθιοι και χειροκροτώντας για την επιτυχία του στο Ιράν.
Κανείς από αυτούς δεν αντιτάχθηκε, ούτε καν με λόγια, για την επιθετική ενέργεια της αμερικανικής αεροπορίας και τον προληπτικό βομβαρδισμό μιας χώρας προκειμένου να την αποτρέψει από το να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο.
Είναι προφανές ότι τα προληπτικά πλήγματα δεν ρυθμίζονται από κανένα άρθρο του Διεθνούς Δικαίου, και οι βομβαρδισμοί δεν πρέπει να αγνοούν τον ΟΗΕ και τη γνώμη των συμμάχων εντός του ΝΑΤΟ, αλλά κανείς κατά τη διάρκεια της συνόδου στη Χάγη δεν τόλμησε να πει κάτι στον Τραμπ.
Το γιατί της υποταγής
Οι Ευρωπαίοι μπορούσαν μόνο να αναφέρουν ότι έχουν αρχίσει να ικανοποιούν την απαίτηση του Αμερικανού Προέδρου για αμυντικές δαπάνες στο 5% των ΑΕΠ (από το 2%).
Ο δικός μας (Μητσοτάκης) υπογράμμισε μάλιστα ότι η Ελλάδα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κρίσης, κάλυπτε πλήρως τις υποχρεώσεις της προς τη Συμμαχία, ενώ σκοπεύει να ξοδέψει περί τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμούς την ερχόμενη δεκαετία…
Στην περιθωριοποίηση
Παρά την επίδειξη υπακοής στα σήματα του νέου «αυτοκράτορα», ο Μητσοτάκης δεν έχει καταφέρει να έρθει σε επαφή με τον Τραμπ, καθώς ο Αμερικανός Πρόεδρος τον αντιμετωπίζει όπως είναι: πρωθυπουργός μιας μικρής και αναμενόμενης για τις ΗΠΑ χώρας, ο οποίος έχει φανεί ότι υποστηρίζει προεκλογικά τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν.
Για τον λόγο αυτό (λόγω των δεσμών του με τον Μπάιντεν και επειδή η Ελλάδα θεωρείται δεδομένη για τις ΗΠΑ, προσφέροντας το έδαφός της για στρατιωτικές βάσεις που εξυπηρετούν τα αμερικανικά συμφέροντα) ο Τραμπ αγνοεί επιδεικτικά τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Ερντογάν – τοποτηρητής…
Ο Αμερικανός Πρόεδρος, μέσω του πρωτοκόλλου, φρόντισε να στείλει το μήνυμά του με την «οικογενειακή» φωτογραφία της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη. Στο συγκεκριμένο στιγμιότυπο, ο Ερντογάν βρίσκεται δίπλα στον Τραμπ, ενώ ο Μητσοτάκης είναι τοποθετημένος στα «ορεινά» της φωτογραφίας, σχεδόν «δεξιά και πάνω», ακριβώς ώστε να χωρέσει στο κάδρο.
Αυτή η εικόνα αποτυπώνει, σε κάποιο βαθμό, την παρούσα κατάσταση στις σχέσεις ανάμεσα στο «τρίγωνο» ΗΠΑ – Ελλάδα – Τουρκία.
Ο Τραμπ έκανε χρόνο για να συνομιλήσει με τον φίλο του (όπως τον αποκαλεί) Ερντογάν κατά τη διάρκεια της συνόδου, και μάλιστα πέρασε μισή ώρα μαζί του.
Φαίνεται ότι η αμερικανική ηγεσία αναγνωρίζει έως έναν βαθμό τις τουρκικές φιλοδοξίες για αναγνώριση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης στην περιοχή…
ΥΓ.: Η ελληνική κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει εμμέσως αυτό το ρόλο της Τουρκίας ως περιφερειακής (υπερ)δύναμης, συνεχίζοντας την πολιτική προσέγγισης τη στιγμή που η Τουρκία αμφισβητεί καθημερινά την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Διαβάστε επίσης:
ΣΥΡΙΖΑ: Ο μετασυνεδριακός προβληματισμός του Φάμελλου – Επαφές με βουλευτές για το σχεδιασμό της επόμενης φάσης
Σπέκουλα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ – Η κυβέρνηση προσπαθεί να φιμώσει την αντιπολίτευση με επιχειρήματα τύπου… Τεμπών
Εξουδετερώθηκε ή όχι η ιρανική πυρηνική απειλή;
