Προβλήματα στην ευημερία και την υγεία, κακές επιδόσεις στο σχολείο και περιορισμένη κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη μπορούν να είναι συνέπεια της σωματικής τιμωρίας που επιβάλλεται στα παιδιά, όπως αποκάλυψε μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Human Behaviour».
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, οι επιστήμονες εξέτασαν 195 μελέτες που αφορούσαν τη σωματική τιμωρία και δημοσιεύθηκαν στην περίοδο 2002-2024, οι οποίες αφορούσαν 92 χώρες με χαμηλό και μέσο εισόδημα. Προηγουμένως, είχε γίνει ανάλογη έρευνα σε χώρες με υψηλό εισόδημα με παρόμοια αποτελέσματα.
Η έρευνα εξέτασε 19 διαφορετικά αποτελέσματα που σχετίζονται με τις σχέσεις γονέα-παιδιού, τη σωματική και ψυχική υγεία, τη βία, τις απόψεις σχετικά με τη βία, τη χρήση ναρκωτικών, τη γνωστική ικανότητα, τις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες, τον ύπνο, τις κινητικές ικανότητες και την πιθανότητα εμπλοκής σε παιδική εργασία.
Διαπιστώθηκε ότι η σωματική τιμωρία σχετίζεται πολύ έντονα με αρνητικές επιπτώσεις σε 16 από τα 19 αποτελέσματα. Ειδικότερα, εντείνει τις κακές σχέσεις γονέα-παιδιού, αυξάνει τη βία, τη βία που δέχονται παιδιά, την αποδοχή της βίας, τα προβλήματα στη σωματική και ψυχική υγεία, τη χρήση ναρκωτικών, τις κακές ακαδημαϊκές επιδόσεις, τις περιορισμένες γλωσσικές ικανότητες, τη μειωμένη εκτελεστική λειτουργία, τα γενικά προβλήματα συμπεριφοράς, τις λιγότερες κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες, την κατάθλιψη και την απομόνωση, την επιθετικότητα, καθώς και την υποβάθμιση της πρώιμης ανάπτυξης και την ποιότητα του ύπνου.
Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε καμία επίδραση στις γνωστικές και κινητικές δεξιότητες, καθώς και στην πιθανότητα συμμετοχής σε παιδική εργασία. Είναι σημειωτέο ότι δεν καταγράφηκε κανένα θετικό αποτέλεσμα που να συνδέεται με τη σωματική τιμωρία.
Το 2006, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών είχε ζητήσει την πλήρη απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας για τα παιδιά. Μέχρι σήμερα, 65 χώρες παγκοσμίως, κυρίως με υψηλό εισόδημα, έχουν θεσπίσει ολοκληρωτικούς ή μερικούς περιορισμούς σε αυτή την πρακτική.
