Η αγωνία των γονιών, ιδιαίτερα των νέων, επικεντρώνεται συχνά στο ωράριο του βρέφους, με στόχο να παραμένει ευδιάθετο και χαρούμενο.
Στην περίπτωση που το μωρό δείχνει δυσθυμία, προκύπτει άγχος, αβεβαιότητα, και η διαχρονική ερώτηση «τί έπαθε τώρα;» γίνεται κυρίαρχη.
Μια έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Child Development», παρέχει απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες, αποδεικνύοντας ότι το τραγούδι μπορεί να προσφέρει βοήθεια.
Η μελέτη περιλάμβανε 110 φροντιστές και τα βρέφη τους, που είχαν μέσο όρο ηλικίας σχεδόν τεσσάρων μηνών. Οι περισσότερες συμμετοχές προήλθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νέα Ζηλανδία.
Η κεντρική φάση της μελέτης διαρκούσε έξι εβδομάδες, ξεκινώντας με ένα προκαταρκτικό τεστ στην αρχή, ακολουθούμενο από τέσσερις εβδομάδες παρέμβασης και καταλήγοντας σε ένα τελικό τεστ στην έκτη εβδομάδα. Οι φροντιστές είχαν πρόσβαση σε εκπαιδευτικά βίντεο με παιδικά τραγούδια, τα οποία τους ενθάρρυναν να τραγουδούν πιο συχνά στα μωρά τους. Στη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν έρευνες μέσω smartphone έως και τρεις φορές την ημέρα, δηλώνοντας τη διάθεση του βρέφους και του γονέα, το άγχος, την ποιότητα του ύπνου και τη χρήση μουσικής.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η αύξηση της συχνότητας του τραγουδιού προς τα βρέφη είχε θετική επίδραση στη γενική τους διάθεση. Οι φροντιστές ενσωμάτωσαν το τραγούδι στις καθημερινές ρουτίνες παρέμβασης του μωρού τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα δείχνουν ότι απλές και οικονομικές παρεμβάσεις, όπως η αύξηση του τραγουδιού προς τα βρέφη, μπορούν να βελτιώσουν την υγεία τόσο των βρεφών όσο και των φροντιστών. Επίσης, σημειώνουν ότι λόγω της περιορισμένης διάρκειας της μελέτης, οι θετικές επιπτώσεις του τραγουδιού μπορεί να αποδειχθούν ακόμη πιο έντονες εάν οι παρεμβάσεις πραγματοποιηθούν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με μεγαλύτερη ένταση — και να επηρεάσουν την ευημερία του φροντιστή και άλλες πτυχές της υγείας του βρέφους εκτός από τη διάθεση.
Ωστόσο, οι ερευνητές τονίζουν κάποιους περιορισμούς της μελέτης, όπως το γεγονός ότι το δείγμα αποτελούνταν κυρίως από λευκούς συμμετέχοντες με υψηλή μόρφωση και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Επίσης, επισημαίνουν ότι οι αναφορές για τη διάθεση των βρεφών προήλθαν αποκλειστικά από αναφορές φροντιστών, ωστόσο συλλέχθηκαν σε πραγματικό χρόνο για τη μείωση της προκατάληψης. Επιπλέον, η παρέμβαση ήταν σχετικά σύντομη και με χαμηλή ένταση.
