Η διαρκής έκθεση των παιδιών σε οθόνες, η καθιστική ζωή και η έλλειψη εξωτερικής δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μια δραματική αύξηση των διαθλαστικών σφαλμάτων, κυρίως της μυωπίας, ακόμα και σε προσχολικές ηλικίες.
«Δυστυχώς, η αλλαγή στον τρόπο ζωής των παιδιών έχει συμβάλει σε μια επακόλουθη έξαρση και σε μια γεωμετρική αύξηση των περιστατικών αυτών», τονίζει ο χειρουργός οφθαλμίατρος και παιδοφθαλμίατρος, διευθυντής του Παιδοφθαλμολογικού Ελλάδος και επισκέπτης καθηγητής στο Case Western Reserve University του Κλίβελαντ και στο Life Line Express Academy του Χονγκ Κονγκ, Νίκος Κοζέης.
Η μυωπία αποκτά επιδημικές διαστάσεις
«Τα παιδιά περνούν χρόνο μπροστά από τις οθόνες, ζουν μέσα σε κλειστούς χώρους και δεν συμμετέχουν σε δραστηριότητες σε ανοιχτούς χώρους. Ιδιαίτερα στη σχολική και εφηβική ηλικία, η μυωπία έχει λάβει πλέον επιδημική μορφή, γεγονός που ανησυχεί τον επιστημονικό κόσμο διεθνώς», αναφέρει ο κ. Κοζέης σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την ομιλία του στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων με θέμα «Πότε συνταγογραφούμε γυαλιά στα παιδιά».
«Πρέπει να δώσουμε προσοχή στο πρόβλημα της υπερβολικής χρήσης των οθονών»
«Είναι κρίσιμο να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία και ως επιστημονική κοινότητα το πρόβλημα της κατάχρησης των οθονών. Αυτό δεν αφορά μόνο τα μάτια, αλλά και την κουλτούρα που διαμορφώνεται στις παιδικές και εφηβικές γενιές της εποχής μας. Σίγουρα όμως, η υγεία των ματιών πρέπει να είναι στο επίκεντρο», υποστηρίζει.
Σύμφωνα με όσα εξηγεί, «σπάνια βλέπαμε μυωπίες σε προσχολικά παιδιά. Σήμερα όμως, έχουμε ήδη δείγματα από τα νήπια και μερικές φορές και νωρίτερα». Έχει μεγάλη ευθύνη σε αυτό η κοινωνία μας, και κυρίως οι γονείς, οι οποίοι ενθαρρύνουν την υπερβολική χρήση οθόνης.
Ανησυχητικά στοιχεία από την παιδοφθαλμολογία
«Στις προσχολικές ηλικίες, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός κυριαρχούν. Στις σχολικές και εφηβικές ηλικίες, η μυωπία είναι η κυριότερη. Αυτό που παρατηρούμε τώρα είναι ότι εμφανίζεται μυωπία και στα προσχολικά χρόνια – περίπου στα νήπια – και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό», προσθέτει ο κ. Κοζέης.
«Δυστυχώς, έχουμε παιδιά που στα επτά τους χρόνια έχουν τρεις και τέσσερις βαθμούς μυωπίας – και συχνά και περισσότερους. Κάποτε αυτό ήταν σπάνιο», σημειώνει και διευκρινίζει ότι η πρώιμη μυωπία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές παθήσεις, όπως η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.
Η πρόληψη ξεκινά από το σπίτι
«Η όραση είναι ένας ισχυρός μοχλός που ωθεί όλη την ψυχοκινητική ανάπτυξη ενός παιδιού», τονίζει ο κ. Κοζέης. Για το λόγο αυτό, προτείνει τακτικούς προληπτικούς ελέγχους από την προσχολική ηλικία, καθώς και περισσότερη ευαισθησία από τους γονείς, ιδιαίτερα όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό ή πρόωρη γέννηση.
Γυαλιά, φακοί και επεμβάσεις
«Όλα τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας παρουσιάζουν κάποιες μικρές διαθλαστικές ανωμαλίες – καλύτερα να τις αποκαλούμε “σφάλματα” – οι οποίες αποτελούν μέρος της φυσικής εξέλιξης της όρασης. Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζονται όλοι γυαλιά», εξηγεί.
Αναφορικά με τις διαθλαστικές επεμβάσεις με λέιζερ, διευκρινίζει πως «δεν επιτρέπονται σε παιδιά, καθώς τα μάτια και η όραση είναι σε δυναμική αναπτυξιακή διαδικασία», ενώ οι φακοί επαφής προτείνονται μόνο στην εφηβεία για πρακτικούς λόγους, όπως η συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες.
(Φωτογραφία: freepik.com)
Δείτε επίσης:
Ένα τζελ νικά την τερηδόνα: Το «Άγιο Δισκοπότηρο» της οδοντιατρικής.
Παχυσαρκία: Πώς επηρεάζει την γονιμότητα στις γυναίκες;
